قوله تعالى: یا أیها الناس اى مردمان، اعْبدوا ربکم خداوند خویش را پرستید و او را بندگى کنید، الذی خلقکمْ آن خداوند که شما را او آفرید و الذین منْ قبْلکمْ و ایشان را که پیش از شما بودند لعلکمْ تتقون تا مگر از خشم و عذاب او پرهیزیدهاید.
الذی جعل لکم الْأرْض. آن خداوند که شما را این زمین کرد فراشا بساطى باز گسترده، و السماء بناء، و آسمان کارى برداشته، و أنْزل من السماء ماء، و فرو فرستاد از آسمان آبى، فأخْرج به تا بیرون آورد به آن آب من الثمرات از میوههاى گوناگون رزْقا لکمْ شما را روزى ساخته انداخته بهنگام، فلا تجْعلوا لله أنْدادا خداى را پس همتایان مگویید و أنْتمْ تعْلمون که میدانید که آسمان و زمین او آفرید و او ساخت روزى و إنْ کنْتمْ فی ریْب و اگر شما در شور دل و گمان میباشید، مما نزلْنا از آنچه فرو فرستادیم، على عبْدنا بر رهى و بنده خویش از پیغام، فأْتوا بیارید بسورة منْ مثْله یک سورة هم چون قرآن، و ادْعوا شهداءکمْ وانگه پس این معبودان که دارید ایشان را خدا میخوانید منْ دون الله فرود از خدا إنْ کنْتمْ صادقین اگر این که از شما خواستند توانید و در توان نمودن راست گوئید.
فإنْ لمْ تفْعلوا ار پس نکنید که نتوانید، و لنْ تفْعلوا و خود نتوانید، فاتقوا النار، پس از آتش بپرهیزید، التی وقودها الناس و الْحجارة آن آتش که هیزم آن مردم است و سنگ، أعدتْ للْکافرین بساختند آن آتش ناگرویدگان را.
و بشر الذین آمنوا و شاد کن ایشان را که بگرویدند، و عملوا الصالحات و کارهاى نیک کردند، أن لهمْ جنات که ایشانراست بآخرت بهشتها تجْری منْ تحْتها الْأنْهار میرود زیر درختان آن جویهاى روان.
کلما رزقوا هر گه که ایشان را روزى دهند، منْها از آن درختها، منْ ثمرة میوه رزْقا روزى ساخته، قالوا گویند، هذا الذی رزقْنا این آن میوه است که ما را روزى داده بودند، منْ قبْل، پیش از ما در دنیا، و أتوا به و آرند پیش ایشان آن میوه بهشت، متشابها مانند میوه دنیا. بنام، و لهمْ فیها و ایشانراست در آن بهشت، أزْواج مطهرة هم جفتهاى پاک کرده، و همْ فیها خالدون و ایشان در آن سراى جاویدانند.